"I wonder should i go or should i stay
The band had only one more song to play
And then i saw you out the corner of my eye
A little girl alone and so shy
I had the last waltz with you
Two lonely people together
I fell in love with you
The last waltz should last forever"
Si bo.. feel na feel ang kanta ni Engelbert Humperdinck (What-ta name) habang hawak
ang mike. Dahan dahan ko pang minulat ang aking mga mata... Basyo ng alak, upos ng sigarilyo,
balat ng tig pipisong chichirya, magulong sofa na kulang nalang police line, mukha ng crime scene,
si bo.. na feel na feel ang kanta ni Engelbert Humperdinck (What-ta name [Squared]),
patay na langaw, 1x1 class picture namin nung elem at basang sahig ang tumambad sakin.
"Asan ako? ahhh.." Tanong ko sa aking sarili,
"Holy mother of ****!!!"
Dahan dahan akong tumayo, hilong hilo, hangang sa makaupo na, biglang parang nag flash back
sa memory ko yung lalaking nasagasaan ng truck sa c5 na na devided by. Napatingin sakin si bo
na blah blah blah blah ( whata blah blah) habang napatakbo ako papuntang CR, halos pumasok na
ako sa bowl, di ko mapigilan ang luha ko. Napa upo ako habang nakatingin sakin si bo.
"Uwi na ako pre, nga pla, niluto nila jabs yung nuggets at bangus nyo sa ref, tnx daw mwa mwa"
Eto na, eto na naman si ako.
...
Ayan eto na naman ako sa page, si Nyakis kasi eh, sulat daw ako. Ayan na share ko ang
life changing at very fruitful event in my life. Nagsimula na naman ako, problema ko sa
tuwing walang iniisip na report o deadline sa office. Ilang araw narin matapos akong umalis
sa kompanyang pinaglilingkuran ko. Career move? Pano ako mag sisimula anak ng tokneneng
sa isang araw apat hangang limang oras lang ang tulog ko. Kumpara nung nag tatrabaho
pa ako walo hangang siyam na oras. Mukaha narin akong ermitanyo sa kapal ng bigote ko.
Kumapra dati na past time ko ang mag shave. Ang kain ko, sa mangkok nalang
di ko pa mauubos, Kumpara dati na dalawa na dala kong baunan naka simangot pa.
Ang laki agad ng pinagbago ngayong mag iisang lingo na akong hustle free.
Sa pisikal na anyo at sa kalagayan ng kalusugan ko.
Dati gigising ako ng alas sais para mag luto ng almusal at baon samantalang ngayon ala sais
na nasa mid parin ako at lumalast hit ng creeps. Dati alas dose mag tatanghalian na
ako at mag aayos ng sarili samantalang ngayon alas dose na hindi pa ako nag sasaing.
Dati maghapon akong busy sa pag aaudit at paninigil sa bangko samantalang ngayon
maghapon ako nanunuod ng Alien discoveries at ghost caught on cam. Dati pag uwi ng
alas otso maghahapunan na akot mag sho-shower samantalang ngayon mag aalas nuebe na
hindi pa ako nag hihilamos at nag sisipilyo.
Ang hirap, lalo na kung nakasanayan mo mula pagkabata ang ganitong klase ng pamumuhay.
Ayoko mag search sa google ng remedies and ways. Mga kalapis...
Kelangan ko ng disiplina at mga salitang mapapa sabi ako ng...
"Oo nga no?"
"Ay tama!"
"P***** i** nito ha!!!"
"OMG im scared".
"Ay mahogmash pala siya?"
Payuhan niyo ako...
Always present...
The band had only one more song to play
And then i saw you out the corner of my eye
A little girl alone and so shy
I had the last waltz with you
Two lonely people together
I fell in love with you
The last waltz should last forever"
Si bo.. feel na feel ang kanta ni Engelbert Humperdinck (What-ta name) habang hawak
ang mike. Dahan dahan ko pang minulat ang aking mga mata... Basyo ng alak, upos ng sigarilyo,
balat ng tig pipisong chichirya, magulong sofa na kulang nalang police line, mukha ng crime scene,
si bo.. na feel na feel ang kanta ni Engelbert Humperdinck (What-ta name [Squared]),
patay na langaw, 1x1 class picture namin nung elem at basang sahig ang tumambad sakin.
"Asan ako? ahhh.." Tanong ko sa aking sarili,
"Holy mother of ****!!!"
Dahan dahan akong tumayo, hilong hilo, hangang sa makaupo na, biglang parang nag flash back
sa memory ko yung lalaking nasagasaan ng truck sa c5 na na devided by. Napatingin sakin si bo
na blah blah blah blah ( whata blah blah) habang napatakbo ako papuntang CR, halos pumasok na
ako sa bowl, di ko mapigilan ang luha ko. Napa upo ako habang nakatingin sakin si bo.
"Uwi na ako pre, nga pla, niluto nila jabs yung nuggets at bangus nyo sa ref, tnx daw mwa mwa"
Eto na, eto na naman si ako.
...
Ayan eto na naman ako sa page, si Nyakis kasi eh, sulat daw ako. Ayan na share ko ang
life changing at very fruitful event in my life. Nagsimula na naman ako, problema ko sa
tuwing walang iniisip na report o deadline sa office. Ilang araw narin matapos akong umalis
sa kompanyang pinaglilingkuran ko. Career move? Pano ako mag sisimula anak ng tokneneng
sa isang araw apat hangang limang oras lang ang tulog ko. Kumpara nung nag tatrabaho
pa ako walo hangang siyam na oras. Mukaha narin akong ermitanyo sa kapal ng bigote ko.
Kumapra dati na past time ko ang mag shave. Ang kain ko, sa mangkok nalang
di ko pa mauubos, Kumpara dati na dalawa na dala kong baunan naka simangot pa.
Ang laki agad ng pinagbago ngayong mag iisang lingo na akong hustle free.
Sa pisikal na anyo at sa kalagayan ng kalusugan ko.
Dati gigising ako ng alas sais para mag luto ng almusal at baon samantalang ngayon ala sais
na nasa mid parin ako at lumalast hit ng creeps. Dati alas dose mag tatanghalian na
ako at mag aayos ng sarili samantalang ngayon alas dose na hindi pa ako nag sasaing.
Dati maghapon akong busy sa pag aaudit at paninigil sa bangko samantalang ngayon
maghapon ako nanunuod ng Alien discoveries at ghost caught on cam. Dati pag uwi ng
alas otso maghahapunan na akot mag sho-shower samantalang ngayon mag aalas nuebe na
hindi pa ako nag hihilamos at nag sisipilyo.
Ang hirap, lalo na kung nakasanayan mo mula pagkabata ang ganitong klase ng pamumuhay.
Ayoko mag search sa google ng remedies and ways. Mga kalapis...
Kelangan ko ng disiplina at mga salitang mapapa sabi ako ng...
"Oo nga no?"
"Ay tama!"
"P***** i** nito ha!!!"
"OMG im scared".
"Ay mahogmash pala siya?"
Payuhan niyo ako...
Always present...