Abet: hi :)
Gwen: oi
Abet: kamusta po? hows your day?
Gwen: ok lng
Abet: nagmirenda kana?
Gwen: yup.
Abet: ah, good. musta studies?
...
Gwen is offline.
"Turooon! Turoon !" Ordinaryong araw para kay aling kora
na nag rarasyon ng turon sa kalye nina abet, pero wala syang
konek dito so wag na natin sya pag usapan... Si abet, isang
ordinaryong binata na sinusubukang maging masaya, at
magpatuloy sa kanyang buhay.
Isang istik ng yosi ang sumindi habang pailing-iling siyang
na nakaharap sa kompyuter matapos makaramdam ng pangungulila,
pinatong na lamang nya ang noo sa maliit na espasyo ng
lamesa ng biglang "teteteten ten ten ten tenten.. titititin tin tin tin
tintin... If you leave me now, you take away the biggest part of me,
oooh hoo hoo no! baby please dont go." Ang radyo ng kapit
bahay ay pinarusahan siya, Nang napa tingin siya sa sofa,
ay andun ang dating kinakasama na si daisy na nakatingin
sa kanya na para bang naglalambing ito, yumuko ulit si abet,
at dito na nagsimula ang walang humpay na pag agos ng luha
sa mga mata niya habang kinakausap ang kasintahan
"Hangang ngayon, iniisip parin kita! habang nagluluto,
habang naliligo, habang nanunuod ng tv, habang nag tutupi
ng damit. at tuwing iniisip kita umiiyak ako pero aukong
makita mong nagkakaganito ako, hangang ngayun, kahit alam
kong hindi na dapat, at dapat magpatuloy na ako sa buhay,
hangang ngayun nagigising parin ako sa gabi para lang mag-
laan ng luha sayo. Hangang ngayun kahit malaki na ang nagbago
at hindi ko na naririnig ang pangalan mo, ganon parin ang
pagmamahal na nararamdaman ko sayu! At hangang ngaun,
hindi parin nawawala ang sakit ng pag iwan mo sakin..."
Nakapikit at patuloy sa pag luhang niyakap niya ang baul
na naglalaman ng abo ni daisy.
Gwen: oi
Abet: kamusta po? hows your day?
Gwen: ok lng
Abet: nagmirenda kana?
Gwen: yup.
Abet: ah, good. musta studies?
...
Gwen is offline.
"Turooon! Turoon !" Ordinaryong araw para kay aling kora
na nag rarasyon ng turon sa kalye nina abet, pero wala syang
konek dito so wag na natin sya pag usapan... Si abet, isang
ordinaryong binata na sinusubukang maging masaya, at
magpatuloy sa kanyang buhay.
Isang istik ng yosi ang sumindi habang pailing-iling siyang
na nakaharap sa kompyuter matapos makaramdam ng pangungulila,
pinatong na lamang nya ang noo sa maliit na espasyo ng
lamesa ng biglang "teteteten ten ten ten tenten.. titititin tin tin tin
tintin... If you leave me now, you take away the biggest part of me,
oooh hoo hoo no! baby please dont go." Ang radyo ng kapit
bahay ay pinarusahan siya, Nang napa tingin siya sa sofa,
ay andun ang dating kinakasama na si daisy na nakatingin
sa kanya na para bang naglalambing ito, yumuko ulit si abet,
at dito na nagsimula ang walang humpay na pag agos ng luha
sa mga mata niya habang kinakausap ang kasintahan
"Hangang ngayon, iniisip parin kita! habang nagluluto,
habang naliligo, habang nanunuod ng tv, habang nag tutupi
ng damit. at tuwing iniisip kita umiiyak ako pero aukong
makita mong nagkakaganito ako, hangang ngayun, kahit alam
kong hindi na dapat, at dapat magpatuloy na ako sa buhay,
hangang ngayun nagigising parin ako sa gabi para lang mag-
laan ng luha sayo. Hangang ngayun kahit malaki na ang nagbago
at hindi ko na naririnig ang pangalan mo, ganon parin ang
pagmamahal na nararamdaman ko sayu! At hangang ngaun,
hindi parin nawawala ang sakit ng pag iwan mo sakin..."
Nakapikit at patuloy sa pag luhang niyakap niya ang baul
na naglalaman ng abo ni daisy.